Thursday, February 24, 2011

ആത്മാവേ നീ വൃഥാ വ്യഥ പൂളുന്നു- റൂമിയുടെ കവിത ൩


മനസ്സേ, നീ വൃഥാ വ്യഥ പൂളുന്നു.
നിന്നെ ഞാന്‍ മതി ഭ്രമിപ്പിക്കുന്നു,
പറയുന്നു നീ തന്നെ.
എന്തിനു വിഷമിക്കണം നീയപ്പോള്‍
വെറുമൊരു ശിരോ വേദനയാല്‍.

പറയുന്നു നീ,
ഞാനൊരു പുള്ളിപ്പുലി.
എന്തിനു ഭയക്കണം നീയപ്പോള്‍
ഒരു സിംഹ ദര്‍ശനത്താല്‍.
ആത്മാവേ നീ വൃഥാ വ്യഥ പൂളുന്നു.

ചൊല്ലുന്നു നീ,
ഞാനൊരു ചന്ദ്രമുഖി.
വീഴുവതെന്തിനു മനസ്സിനാല്‍
ചന്ദ്രികാ ക്ഷയ കാഴച്ചയാല്‍
കാല പ്രവാഹ പ്രവേഗത്താല്‍.

നിന്നാസക്തികള്‍ എന്നില്‍ നിന്നെന്നു
ചൊല്ലുന്നു നീ, പ്രകംബിതമാകുന്നു
നിന്നുടല്‍ മമ സ്പര്‍ശനത്താല്‍.
ഭയപ്പെടുവതെന്തിനു പിന്നെ നീ
പിശാചിന്‍ പ്രഹസന ദര്‍ശനത്തില്‍.
ആത്മാവേ നീ വൃഥാ വ്യഥ പൂളുന്നു.

സ്വയമൊന്നു നോക്കുക നിന്നെ നീ
കരിമ്പിന്‍ മധുരമായ് മാറി നീയെന്നേ.
കാട്ടുവതെന്തിനു കന്മഷം, കയ്പു
നിന്‍ മുഖ പങ്കജത്തില്‍?

പറക്കും പ്രണയത്തിന്‍ ഹയത്തെ
മെരുക്കി നീ, ഇന്ന് നീ
കരയുവതെന്തിനു
ഗര്‍ദ്ദഭം അതിന്‍ മൃതി വരിക്കുമ്പോള്‍.

പറയുന്നു നീ, നിന്നുള്ളം
ഊഷ്മളമായിടും എന്‍ കനിവിനാല്‍.
എന്തിനീ ഹിമ സമ നിശ്വാസങ്ങള്‍ സഖീ.

നാകത്തിന്‍ മച്ചില്‍ ഇടം കണ്ടു നീ
പിന്നെയീ ഭൂമി തന്‍ പൊടി കണ്ടു
പിടയുന്നതെന്തിനായ്
ആത്മാവേ നീ വൃഥാ വ്യഥ പൂളുന്നു.

എന്നെ നീ കണ്ട നാള്‍ മുതല്‍
മാറി നീ ഗായികയായ്, കെട്ടുകള്‍
അഴിക്കും മിടുക്കിയായ്‌,
പിന്നെതിനീ ഭയം ജീവിതത്തിന്‍
ചെല്ലക്കുരുക്കുകള്‍ കാണ്‍കെ.

നിന്റെ കരങ്ങളില്‍ നിറയുന്നു
ഹിരണ്യം മുത്തും പവിഴവും
എന്തെ ഭയം, ദരിദ്രമാം
ചിന്തയാല്‍.

നീ യോസേഫ്,
സുരാപാന തുന്തിലര്‍ മിസ്ത്രാര്‍
നീയോ സുന്ദരന്‍, ശക്തന്‍
സ്ഥിതപ്രജ്ഞാന്‍.
ബധിരര്‍ കേള്‍ക്കില്ല നിന്‍ ഗാനം
കാണില്ല അന്ധര്‍ നിന്‍ രൂപം
വിഷമിപ്പതെന്തിനു നീ.
ആത്മാവേ നീ വൃഥാ വ്യഥ പൂളുന്നു.

പറയുന്നു നീ പ്രണയഭരിതമാം
ഹൃദയം നിന്‍ ഗൃഹ സഖി
അവള്‍ നിന്‍ പ്രിയ സഖി
എങ്ങു പ്രണയികള്‍ ചൂട് തേടുന്നു
അങ്ങു നീ തീയാകുന്നു
നീ തന്നെ പറയുന്നു നീ താന്‍
അലിയുടെ മാന്തിക ഖഡ്ഗം.
ഒരു ചെറു കത്തിയാല്‍
എന്തിനു മുറിപ്പെടനം നീ.
ആത്മാവേ നീ വൃഥാ വ്യഥ പൂളുന്നു.

കണ്ടു നീ നിന്റെ ശക്തി
കണ്ടു നീ നിന്റെ രൂപം
കണ്ടു നീ നിന്റെ സുവര്‍ണ പക്ഷങ്ങള്‍
ചെറുതായത് എന്തോര്‍ത്തു നീ കരയുന്നു.

നീ ആത്മാവ്, അതിന്‍ സത്യം
നീ സുരക്ഷ,
പ്രണയികള്‍ തന്‍ താവളം
സുല്‍ത്താനും സുല്‍ത്താന്‍ ആയവന്‍ നീ
ചുരുങ്ങുവതെന്തിനു
ചെറു രാജ സന്നിധിയില്‍?

മത്സ്യം പോല്‍ നിശബ്ദനാകൂ
സ്വച്ചമാം സമുദ്രത്തില്‍ നീന്തൂ
ആഴങ്ങള്‍ നിന്നെ ചൂഴുമ്പോള്‍
ജനി മൃതി തന്‍ വഹ്നിയാല്‍
എന്തിനു നീ ദഹിക്കണം>

ആത്മാവേ നീ വൃഥാ വ്യഥ പൂളുന്നു.

No comments:

Post a Comment